6 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

 Η ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού συνέπεσε με την ολοκλήρωση της ενότητας 16 «Νιώθω» του γλωσσικού μαθήματος. Τις ημέρες που είχαν προηγηθεί, είχαμε μιλήσει για τα συναισθήματά μας και πότε νιώθουμε το καθένα απ? αυτά, μάθαμε ουσιαστικά, επίθετα και ρήματα που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας και γράψαμε σε χαρτί κάτι που κάνει χαρούμενους στο σχολείο και κάτι που μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.

Σύμφωνα με όσα έγραψαν οι μαθητές, αυτά που τους χαροποιούν στο σχολείο είναι η αποδοχή τους από τους άλλους, το αίσθημα του «ανήκειν» σε μια ομάδα, το παιχνίδι. Αντίθετα, τους στεναχωρεί όταν τα κοροϊδεύουν, όταν δεν παίζουν σαν ομάδα, όταν τα πειράζουν ή τα χτυπούν και όταν βλέπουν να πειράζουν άλλα παιδιά.

Διαβάσαμε όλα τα παραπάνω στην τάξη και έπειτα από διαλογική συζήτηση καταλήξαμε ότι όλοι μέσα μας έχουμε «κεραυνούς» και «λουλούδια» αλλά πρέπει να αποφασίσουμε εμείς τι θα μοιράζουμε στους γύρω μας. Αν μοιράζουμε «κεραυνούς» θα μας δίνουν «κεραυνούς» και θα νιώθουμε λυπημένοι, αν όμως μοιράζουμε «λουλούδια» τότε και οι άλλοι θα μας χαρίσουν «λουλούδια» και θα έχουμς πάντα «άνοιξη» στις σχέσεις μας. Μπορεί καμιά φορά να παρασυρόμαστε και να μας ξεφεύγει κάποιος «κεραυνός», αλλά σημασία έχει να το καταλάβουμε και την επόμενη φορά να σκεφτούμε τι θα προσφέρουμε στους άλλους.

Στις 6 Μαρτίου διαβάσαμε το κείμενο «Η αλφαβήτα δίχως ρο» από το Ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων Α? και Β΄δημοτικού, στο οποίο η ηρωίδα της ιστορίας η Κατερίνα έχει πέσει θύμα εκφοβισμού από τα παιδιά της γειτονιάς της επειδή δεν μπορεί να πει το γράμμα «ρο», αλλά στο τέλος τα «πειραχτήρια» παίρνουν το μάθημά τους...

Ολοκληρώνοντας, φουσκώσαμε μπαλόνια που τα ζωγραφίσαμε με συνθήματα κατά της βίας στα σχολεία, προάγοντας την αξία της φιλίας, της συνεργασίας και της αγάπης. Φουσκώσαμε τα μπαλόνιας της φιλίας και φουσκώσαμε ελπίδα για ένα σχολείο χωρίς ενδοσχολική βία και εκφοβισμό.